Gjykimi i Fesë Islame mbi mbartjen e nuskave, hajmalive dhe yshjeve

Gjykimi i Fesë Islame mbi mbartjen e nuskave, hajmalive dhe yshjeve (varseve dhe bylyzykëve)  

Të gjitha falenderimet i takojnë vetem Allahut, Zotit të Gjithësisë, Zoti i Nuhut, Ibrahimit, Musait, Isait dhe Muhammedit. Paqja dhe bekimet e Allahut qoftë mbi të gjithë ata.

Në vijim:                          Mesazhi i Fesë Islame:

Aspekti më i rëndësishëm i Fesë Islame dhe baza e tij më madhështore është thirrja për në adhurimin e Allahut, Zotin e Gjithësisë, Një të vetëm pa i bërë Atij shok në çdo aspekt të adhurimit. Kjo ishte pika e fillimit të thirrjes së të Dërguarve nga Nuhu te Musai, Isai dhe në fund Muhammedi (صلى الله عليه و سلم). Thotë Allahu i Madhërishëm: "Ne kemi çuar te çdo Ummet (popull, komb) të Dërguar (duke shpallur): “Adhuroni vetëm Allahun dhe shmanguni dhe i rrini larg Tagutit (gjithçka që adhurohet përveç e përkrah Allahut)" (Ku’rani. 16:36)

Gjykimi i Fesë Islame mbi mbajtjen e nuskave, hajmalive dhe yshjeve (varseve dhe bylyzykëve)

Praktika për shkrimin e ajeteve Kur'anore, duave, dhikrit apo emrave të Allahut në copa letre apo lecka dhe për t'i vendosur ata në trup në formë gjerdani, bylyzyku, varseje etj, nuk është transmetuar nga Profeti  (صلى الله عليه و سلم) e as nga shokët e tij. Çdo musliman e di që shembulli më i mirë për t'u ndjekur është vetë Profeti (صلى الله عليه و سلم). Pra, nëse Profeti dhe shokët e tij nuk i kanë përdorur hajmalitë si një mjet për mbrojtje apo për të larguar të keqën, ose si një mjet për të sjellë mirë, atëherë asnjë musliman pas tyre nuk ka pse duhet t’i përdori ato. Feja Islame është plotësuar dhe përsosur nga Allahu i Lartësuar.

Allahu i Lartësuar, thotë në Kur’an: 

“Këtë ditë Unë e përsosa fenë tuaj për ju, plotësova Mirësinë Time mbi ju dhe zgjodha për ju Islamin si fe.” (Ku’rani 5:3)

Një fe që është e plotësuar dhe e përsosur nuk i nevojiten risi, rituale apo adhurime të reja. Falënderimet i takojnë vetëm Allahut që ju mjaftoi muslimanëve me atë që është shpallur në Kur'an dhe në Sunnetin Profetik, dhe askush nuk i ka kuptuar këto dy shpallje më mirë sesa shokët e tij, Sahabët.

Gjithashtu, Profeti (صلى الله عليه و سلم) ka thënë:

“Kush vepron një vepër që nuk është në përputhje me Fenë tonë, atëherë ajo është e refuzuar.” (trs: Buhari - Muslim)

Ky hadith është argument se një vepër adhurimi nuk mund të veprohet përderisa nuk është e mbështetur me evidencë (nass) nga Kur’ani dhe Sunneti, sipas kuptimit të Sahabëve. Shpeshherë njerëzit mundohen t’i përdorin ajetet Kur’anore dhe hadithet profetike jashtë kontekstit për të mbështetur risitë e tyre në fe, por është kuptimi i Sahabëve që e shfaq (e bën të dukshëm) gabimin e tyre. Njeriu duhet që gjithmonë të pyesi: “A e kanë bërë Sahabët atë cfarë ne jemi duke thirrur për ta bërë?” nësë përgjigjja është: “Jo, ata nuk e kanë bërë”, atëherë as ju mos e bëni atë vepër. Në lidhje me Sahabët RadijAll-llahu anhum, Allahu i Lartësuar thotë në Kur’an (2:137)

“Kështu pra, nëse ata besojnë kësisoj, ashtu sic besoni ju (o shokët e Profetit), atëherë ata janë të udhëzuar (në Rrugë të Drejtë), por nëse ata shmangen, atëherë ata janë në kundërshti me të vërtetën e të shmangur prej saj.”

Kështu që ndjekja dhe pasimi i Sahabëve është detyrim. Nuk ka dyshim që Profeti (صلى الله عليه و سلم) e ka lejuar rukjen që t’i recitohet një përsoni që është i prekur me sëmundje nga syri i keq ose magjia. Kjo bëhët nëpërmjet recitimit të Kur’anit ose (duave), por ai (صلى الله عليه و سلم) kurrë nuk ka urdhëruar vendosjen apo varjen e hajmalive me ajete Kur’anore nëpër trup, apo në kafshën e udhëtimit, apo në shtëpi dhe vende pune. Nuk ekziston asnjë transmetim i saktë për lejueshmërinë e përdorimit të tyre. Profeti (صلى الله عليه و سلم) ka thënë: 

“'M'i tregoni  mua ato rukjet tuaja që t'i shoh. S’ka dëm në rukje përderisa nuk përmbajnë shirk.” (trs:Muslimi, nr.200)

Dijetarët kanë rënë dakort që rukjet janë të lejuara për sa kohë ato i përmbahen kritereve te lartpërmendura, dhe se personi beson që rukja është një formë që do të sjellë dobi vetëm se me lejen dhe caktimin e Allahut. Është transmetuar se Profeti (صلى الله عليه و سلم) i është lutur Allahut që t’ia mbrojë dy nipërit e tij, Hasanin dhe Hysejnin duke thënë: 

“Unë i lutem Allahut për ju me Fjalët e Tij më të Përkryera, që t’ju mbrojë ju nga cdo shejtan, egërsirë e keqe dhe prej cdo syri të keq.” (trs. Et-Tirmidhi, Ebu Davud)

Prej kësaj duhet të jetë e qartë që varja e ajeteve Kur’anore dhe duave në trup etj, është një vepër -bidat- e ndaluar, për të cilën nuk ka asnjë argument të saktë nga Kur’ani dhe Sunneti Profetik. Nëse dikush dëshiron që të kërkoje mbrojtje, ai duhet të recitojë nga Libri i Allahut dhe duatë autentike. Ndërsa për atë cfarë ndodh zakonshëm në shumë komunitete muslimane ku njerëzit varin hajmali, nuska ose varëse që nuk janë nga Kur’ani, atëherë kjo është edhe më e rrezikshme, sepse ajo konsiderohet Shirk (sh.p. një formë e politeizmit). Dhe në një transmetim tjetër, Profeti (صلى الله عليه و سلم) ka thënë: 

“Ai që mbart hajmali, ka bërë shirk.” (Es-Sahehah” nr. 492)

Gjithashtu Profeti (صلى الله عليه و سلم) ka thënë: 

“Të mos mbetet asnjë gjerdan, qafore prej litarit në qafën e ndonjë deveje, përvecse të këputet ajo dhe të largohet prej aty.” (trs: Buhari Muslim)

Këtu i Dërguari i Allahut (صلى الله عليه و سلم) urdhëron që hajmalitë të largohen. Ruwejfi’ ka thënë: se i Dërguari Allahut (صلى الله عليه و سلم) me tha mua: “O Ruwejfi’, ndoshta do të jetosh shumë gjatë, kështu që pasi të jetosh gjatë, lajmëroji njerëzit se ai i cili e lidh nyje mjekrën e tij, apo e lidh si (hajmali) qafore / gjerdan litarin, apo pastrohet prej nevojave fiziologjike përmes bajgave të kafshëve, apo me asht (kockë), atëherë njoftoi njerëzit se kush vepron kështu, Muhammedi (صلى الله عليه و سلم) është i distancuar prej tij.”  (trs: Ebu Daud, Sahih El-Xhami nr 7910)

Gjithashtu i Dërguri Allahut (صلى الله عليه و سلم) ka thënë: “Kush var dicka (si hajmali) lihet në dorën e saj.” (trs. Ahmed dhe Et-Tirmidhi) Dhe në një transmetim tjetër thuhet: “Ai i cili e lidh një gjë, (pavarësisht cfarë është ajo, e lidh atë në trupin e tij dhe zemrën e tij e lidh për atë gjë), atëherë ai lihet nën kujdesin e asaj gjëje.”

Se’id ibn Xhubeir thotë: “Ai i cili e këput një hajmali prej një përsoni e ka shpërblimin sikur me liru një rob.” trs nga Waki’. Kuptimi "sikur me liru një rob", është, se ajo -këputja e hajmalisë- është e barabartë me atë në shpërblim. Shejkh Abdul-‘Aziz Ibn Baz –Allahu e Mëshiroftë- në komentin e tij në këtë pikë ka thënë: "Kjo në realitet është se ai do ta lirojë këtë rob nga zjarri, dhe liria nga shirku është më e mirë sesa liria nga robëria" Shejkh Ahmed En-Nexhmi –Allahu e Mëshiroftë- ka thënë: "Prej kësaj që parapriu ne dimë që disa njerëz varin hajmalitë në vetet dhe fëmitë tyre - dhe zemrat e tyre janë të lidhura me këto hajmali duke besuar që ato mund të largojnë sëmundjet dhe syrin e keq …etj prej tyre. Sa shumë njerëz kemi parë që janë të lidhur me këto hajmali? Dhe sikur ju ta provonit për t’ja hequr hajmaline njërit prej tyre, ai mendon se ju jeni duke e hedhur atë drejt vdekjes se tij! Disa njerëz u varin kafshëve, mjeteve, shtëpive, etj. të tyre hajmali duke pretenduar se ata jane shkak per të larguar syrin e keq dhe xhindet. Të gjitha këto janë të palejueshme për një musliman që të merret me to, sepse këto janë lidhje dhe mbështetje në dicka tjetër pos All-llahut të Lartësuar. "Nga ky diskutim i shkurtër, duhet të jetë shumë e qartë- për këdo që dëshiron të ndjekë argumentet- se mbajtja e hajmalive dhe nuskave (simboleve) nuk është prej udhëzimit të fesë Islame. Vërtetë këto hajmali vetëm që ia shtojnë personit dobësinë. I Dërguari i Allahut (صلى الله عليه و سلم) pa një burrë që mbante një bylyzyk bronxi.

Kështu që ai (صلى الله عليه و سلم) e pyeti: "çfarë është kjo?”,  ai u përgjigj: "Se ai e mbante për t’a mbrojtur atë nga një sëmundje që e dobësonte." Kështu që i Dërguari i Allahut (صلى الله عليه و سلم) i ka thënë: “Hiqe këtë prej trupit tënd, se kjo nuk ta shton përvecse dobësi”, dhe i ka thënë: “Nëse ti vdes me këtë gjë në trupin tënd, ti kurrë nuk ke për të shpëtuar” (trs. Ahmed, Ibn Hiban dhe e saktësoi El-Hakim, dhe Edh-Dhehebiu ka rënë dakort) 

Fallxhorët, Magjistarët dhe Astrologët.

Muslimanit nuk i lejohet që të shkojë te fallxhorët –ata që lexojnë filxhanin- dhe magjistarët, te ata që pretendojnë se kanë dije për të fshehtën dhe të ardhmen. Profeti (صلى الله عليه و سلم) ka thënë:

"Kush shkon tek fallxhori dhe e pyet atë për ndonjë gjë, namazi i tij nuk do të pranohet për dyzet ditë." (Muslimi 2230)

Gjithashtu në një hadith tjetër të saktë transmetohet se Profeti (صلى الله عليه و سلم) ka thënë: 

"Kush shkon tek një fallxhor ose magjistar dhe e beson për atë që ai thotë, në të vërtetë ka mohuar atë që i është zbritur Muhammedit (صلى الله عليه و سلم)." (Ebu Davudi 3904)

Fallxhorët marrin frymëzim nga xhindët, pa marrë parasysh nëse ata e perceptojnë atë apo jo. Në një hadith të saktë nga Ebu Hurejra radijAllahu anhu, transmetohet se Profeti (صلى الله عليه و سلم) ka thënë:

“Kur All-llahu vendos për një çështje në qiell, Melekët i rrahin krahët e tyre si nënshtrim për Fjalën e Tij, si të jetë ai (zëri i Fjalës që dëgjohet) si një zinxhir që tërhiqet mbi shkëmbinj të lëmuar -duke arritur ky zë tek të gjithë- dhe duke bërë që ato të jenë të tmerruar.” “…Dhe kur u largohet Melekëve frika, ata pyesin Xhibrilin alejhi selam: “Çfarë ka thënë Zoti ynë o Xhibril?” dhe Xhibrili thotë: “(Zoti ynë) Ka thënë të vërtetën! Dhe Ai (All-ll ahu) është më i Larti dhe më i Madhi.” Ndërkohë xhindët e dëgjojnë atë vjedhurazi, dhe ata rrinë njëri mbi tjetrin kështu i pari dëgjon një fjalë dhe ja përcjell atij që ndodhet poshtë tij, pastaj ky ia thotë tjetrit më poshtë, e kështu me rradhë, derisa i fundit i tyre e dërgon fjalën në gjuhën e magjistarëve ose fallxhorëve. Shpeshherë shkëndija (rënia e yjeve) mund ta godasë Xhindin e keq para se ai të përcjellë fjalën, por ndonjëherë ai mund ta përcjellë atë edhe para se të goditet, pastaj falltari ose magjistari i shton asaj –fjale- njëqind gënjeshtra. Pas kësaj, njerëzit, duke përmendur arsyen pse u besojnë fallxhorëve, thonë: “A nuk na tha një ditë kështu e kështu?” Kështu -që njerëzit i besojnë fallxhorët- për shkak të fjalës që u dëgjua nga qielli.” (trs: Buhari nr 4701)

Nga ky transmetim i saktë, në mënyrë të qartë shpjegohet se si fallxhorët e marrin informacionin e tyre, edhe pse lajmi që ata marrin është i paqartë, dhe kryesisht i pavërtete. Megjithatë, shumë njerëz në naivitetin e tyre mbajnë mend të vetmen thënie të vërtetë nga njëqind gënjeshtra dhe kështu ata zhvillojnë një varësi të rrezikshme me fallxhorin, i cili si shkëmbim merr para nga klientët e tij. Nuk është e pazakontë që në këto kohë të shohësh fallxhorët duke e përshkruar vetveten e tyre në Islam, të cilët e shfaqin në pamje të jashtme devotshmërinë. Ata përfitojnë nga muslimanët e paditur, që nuk e dinë seriozitetin -rëndësinë- e kësaj cështjeje. Prandaj një muslimanit i kërkohet të dijë për besimin Islam dhe gjithashtu të dije atë cfarë e kundërshton atë. Është obligim për t’ju përmbajtur udhëzimit të Profetit (صلى الله عليه و سلم) në qëndrimin larg nga këto çështje që kundërshtojnë besimin e njeriut ndaj All-llahut, të Madhërishmit të Lartit. Askush nuk e di të fshehtën, ose të ardhmen, përveç All-llahut, ashtu siç Ai e ka urdhëruar të Dërguarin e Tij (صلى الله عليه و سلم) për të shpallur: 

Thuaj (O Muhammed (صلى الله عليه و سلم)) . :“Unë nuk ju them se unë kam Thesaret e Allahut, as edhe që di Gajbin (të fshehtën, të panjohurën) : nuk ju them as edhe se unë jam melek. Unë vetëm ndjek cfarë me shpallet mua (me Frymëzim Hyjnor).” (Kur'an 6:50)

Allahu i Lartësuar, gjithashtu thotë: “Të pyesin ty (Muhammed (صلى الله عليه و سلم)) për Kijametin, -kurë do të jetë casti i përcaktuar për të ? Për të cilën ti nuk ke asnjë dije të thuash ndonjë gjë. Zotit tënd i përket dija e përcaktimit të saj. Ti (Muhammed (صلى الله عليه و سلم)) je vetëm këshillues i atyre që i frikësohen asaj.” (Kur’an 79: 42.45)

Pra, nëse vetë Profeti i Allahut (صلى الله عليه و سلم) nuk e ka ditur të fshehtën, kështu që si mund ta dije dikush tjetër përveç tij?! Çdo informacion që i Dërguari i Allahut (صلى الله عليه و سلم) përcolli për të fshehtën, si Xhehennemi, Xhenneti dhe shenjat e Kijametit të gjitha këto ishin me anë të shpalljes nga Allahu i Lartësuar. Askush nuk mund të pretendojë që ka marrë shpallje pas vdekjes së tij (صلى الله عليه و سلم). Çdokush që pretendon që ka dije për të fshehtën e ka kundërshtuar Kur'anin, Sunnetin dhe konsensusin e Ehlus-Sunneh uel-Xhemah të gjeneratave të hershme -ata kanë pohuar një të drejtë që është vetëm për Allahun, të Lartësuarin, sepse Ai është i Vetmi që e di të fshehtën. Për më tepër, fallxhorët dhe magjistarët kërkojnë ndihmën e shejtanëve nga mesi i xhindëve për të arritur qëllimet e tyre -dhe ky është mosbesim i qartë. Kështu o Musliman qëndroni larg këtyre njerëzve dhe metodave të tyre dhe besoni vetëm në All-llahun e Lartësuar, kërkoni vetëm ndihmën e Tij, shpëtimin e Tij dhe kërkoni mbrojtje vetëm nga Ai, dhe Ai (All-llahu) do t’ju japë ju lehtësim dhe rrugëdalje për vështirësitë tuaja.

Përmblodhi: Abu Khadeejah Abdul-Wahid  hafidhahullaah

Twitter @AbuKhadeejahSP Mesues ne Salafi Publications.

Përshtati me lejen e autorit: Abu Yusuf al-Albani kontribues ne Mesxhid ‘Uthman Ibn AF-FAN’ @Qendra_Selefije  Shkoder Twitter @Arbrit_Kraja

Shkoder 10 Dhul Hixhah 1437 AH. www.esselefussalih.com

Për më shumë informacion në anglisht dhe shqip vizitoni: TawhidFirst.Com | AbuKhadeejah.com | Aqidah.com | SalafiSound.com | Barelwis.com | SalafiBookstore.com | Salaf.com | Troid.ca | Esselefussalih.com |

Ky material u printua dhe u shpërnda nga Mesxhid 'UTHMAN IBN AF-FAN' radijAll-llahu anhu Shkodër.

Nuk lejohet editimi, botimi apo printimi i këtij materiali pa lejen paraprake të përkthyesit. Kontakt: jusufal-albani@hotmail.com

Donacionet tuaja janë të mirëpritura për të ndihmuar në botimin dhe shpërndarjen e më shumë fletushkave falas. Mund të kontriboni në PayPal; email: jusufal-albani@hotmail.com